J.S. Bach: Brandenburg Concerto No. 5 in D, BWV 1050: 3. Allegro

歌詞

Medden enn der Eifel, bei Stadtkyll, Zwesche Köh un Kappes, ahn 'ner Wassermöll, Steht sick anno Tobak ald e' Fachwerkhuus, Do wood dä Karl-Heinz drin jeboore un dä Eifel-Blues. Schrieve 'n Lese, domet hat e' nix ahm Hoot, Ävver Jittar kunnt e' spille wie 'ne junge Jott. Karl-Heinz, Karl-Heinz, Karl-Heinz, Karl-Heinz, kumm spill uns noch esu eins. Er drooch sing Jittar durch die Jääjend enn 'nem Klüttesack. Ohvends sooß' ahm Bahndamm enn 'ner Ledderjack Un hätt wie 'ne Wahnsinnije affjerock Zo däm Rhythmus vun dä Schiene un dä Lok. Jeder, dä 'n jehührt hätt, dä wohr hin un weg, Kein Frau hätt dä Karl-Heinz jemohls fottjescheck. Karl-Heinz, Karl-Heinz, Karl-Heinz, Karl-Heinz, kumm spill uns noch esu eins. Sing Mamm hatt prophezeit, dat en bahl jeder kennt Als Jittarjott der populärste Eifel-Band. Mittlerweile kohmen se vun övverall, Öm ihn ze hühre met dä Jittar enn dä Schötzehall. Kei Johr spääder 'm Radio die Sensation: "Dä Karl-Heinz spillt em Mai met singer Band vüürm Dom!" Karl-Heinz, Karl-Heinz, Karl-Heinz, Karl-Heinz, kumm spill uns noch esu eins.