Yalnız Kalpler Sütunu

歌詞

Hayali girmekti eve, anahtarsız Zili çalarak sadece Hiç bakmamıştık gözü gitsede Yalnız kalpler sütununa gazetede Yalnız uyur, yalnız uyanır Tek başına yer yemeğini O gün de yalnız uyandı Yarın, dedi, ölme zamanı Açık penceresi soğuk günlerde bile Belki biri girer diye Ama yarın erken kalkacak Söndürdü ışığı gece yarısı Dünyadaki son gününde Döndü durdu yatağında Sıkıldı, kalktı İlk kez göz attı yalnız kalpler sütununa Yalnız kalpler,yalnız kalpler Sayfalarca yalnız kalpler Ama şimdi mektubunu yazazcak 'Kimse mesul değil!' deyip imzalayacak Yazdı kısacık son yazısını Attı kendini dışarı sabaha karşı Son bir kez, şemsiyesiz Yağmura doysun diye Başını damlalara kaldırdı Sırılsıklam oldu, ıslandı Masasına çöktüğünde Yine önündeydi gazete Birden kalbiyle bağlandı Yazıdan hayal ettiğine Dalgaları deniz kabuklarından Dinleyen çocuklar gibi Bir kalp buldu sayfalarda Sevdi rumuzunu sevdiği birini Aklında kurdu, kurdu Verdi kalbini hayali birine Yanında düşündü onu Çok yakıştırdı kendine Yalnız kalpler Sayfalarca yalnız kalpler Onada bir mektup yazdı Zarfında adresiyle Sonra gitti aynaya baktı Cesareti var mı hala diye İki mektup masasında Odaya geri döndüğünde Baktı ikisine de Acaba hangisi hangisiydi diye Ansızın gözünden bir damla Önce burnuna, sonra sayfaya İşte seçti bile gözyaşım, dedi Koydu mektubu zarfına Yırttı attı öbür mektubu Yavaş yavaş ayağa kalktı Gitti içeriye Son kez dinlenmeye yatağına yattı. Yalnız kalpler Sayfalarca yalnız kalpler