Rómeó og Júlía

歌詞

Uppi í risinu sérðu lítið ljós heit hjörtu, fölnuð rós. Matarleifar, bogin skeið undan oddinum samviskan sveið. Þau trúðu á draumamyrkrið svalt draumarnir tilbáðu þau. Fingurnir gældu við stálið kalt lífsvökvann dælan saug. Draumarnir langir runnu í eitt dofin þau fylgdu með sprautan varð lífið, með henni gátu breytt því sem átti eftir að ske. Uppi í risinu lágu og ófu sinn vef óttann þræddu upp á þráð. Ekkert gat skeð því það var ekkert ef ef vel var að gáð. Hittust á laun, léku í friði og ró, í skugganum sat Talía. Hvítir hestar drógu vagninn með Rómeó, við hlið hans sat Júlía. Trúðu á draumamyrkrið svalt draumarnir tilbáðu þau. Rómeó - Júlía Rómeó - Júlía. Þegar kaldir vindar haustsins blása naprir um göturnar, sérðu Júlíu standa, bjóða sig hása í von um líf í æðarnar. Því Rómeó villtist inn á annað svið hans hlutverk gekk ekki þar. Of stór skammtur stytti þá bið inni á klósetti á óþekktum bar. Hittust á laun , léku í friði...