Það er garður við götuna þar sem ég bý með gömlu fólki í stað blóma. Þar finnurðu höfuð full af minningum og augu sem einmana ljóma. Vegna löngu liðinna kossa löngu liðinna ára þessi gömlu hjörtu þjást. Hún lifir eins lengi og þau lifa þessi gamla ást. Trúir þú á engla sem villast í stórborg og vafra einmana um götur og torg. Trúir þú á engla sem komu til að gefa gömlu fólki frið og ótta þess að sefa en villtust af leið en villtust af leið. Það er bar í hverfinu þar sem ég bý fullur af sektarkennd kvenna. Þar finnurðu ótta og angist í glösum af innbyrgðri reiði þær brenna. Vegna löngu liðinna högga löngu liðinna tára þessar köldu konur þjást. Hún lifir eins lengi og þær lifa lygin um sanna ást. Trúir þú á engla sem villast í stórborg og vafra einmana um götur og torg. Trúir þú á engla sem komu til að gefa brotnum konum frið og ótta þeirra að sefa en villtust af leið en villtust af leið.