Det va eg så drepte dragen det va eg så satt folket fri under festen glømt’ eg å nevna at dragen va rein fantasi Det va meg på den kvite hesten så sterk og modig og rein det va eg så gjekk boms i bakken på grunn av ei malplassert grein Alle lo og godta seg helten va ein tosk dei såg han skamfull dra sin veg prinsen va ein frosk Eg drog så långt inn i skogen eg kom långt vekk og långt, långt bort skamfull og bitter på folket som va i stand te å glømma så fort Eg gjor’ meg te venn med tusser og troll og blei full av nøkkens mjød eg dansa med hekser og huldrer og bada i deiras skjød Alle lo og godta seg helten va ein tosk dei hørte han skryta og briska seg prinsen va ein frosk Så ein dag eg trudde va dommedag fekk eg besøk av den gode fe hu såg på meg lenge og ga meg et kyss før hu begynte å le Hu sa; ”det e ein fest å syns synd på seg sjøl men grenså går vel et sted nå får du’kje vær’ i skogen vår mer du får dra dit du hørre te” Alle lo og godta seg helten va ein tosk dei såg han skamfull dra sin veg prinsen va ein frosk Hu sa: ”gi blaffen i den du trudde du va og vær bare den du e gjør det du kan – bruk det du har lært eg vet du kan få det te Så nå sitte eg her på torget i byen og e ein velansett mann eg fortelle historier og eventyr for det e noke eg kan Eg hørre dei le og skratta øve helten så va så dum Ett av poengå e enkelt å fatta det e tåpent å lata som om